Als afscheid je overvalt en de ander al verder is

Scheidingsmelding en rouwcurve

In elke relatie komt er een moment waarop één van de twee verder is dan de ander. Verder in gedachten, in gevoelens, in de beslissing om afscheid te nemen of de relatie anders vorm te geven. Diegene heeft al gewikt en gewogen, misschien zelfs al een nieuwe weg voor zichzelf bedacht.

Voor de ander komt het als een mokerslag. De woorden, de afstand, het gedrag: plotseling lijkt alles anders zonder een verklaarbare reden. Vragen schieten door je hoofd, maar je krijgt ze er niet uit zonder dat emoties de boventoon voeren. Verdriet. Woede. Onbegrip. Alsof de grond onder je wegzakt, terwijl de ander allang ergens anders staat.

Boosheid, verdriet en het gevoel van verraad zijn geen obstakels, maar boodschappers van rouw en levend verlies. Ze laten zien wat je verliest, wat je moet herdefiniëren. Mediation of relatietherapie kunnen helpend zijn om in die storm een brug te slaan. Maar wat als de ander daar niet voor openstaat?

Dan blijf jij achter met je vragen en gevoelens. En dan? Dan begint het werk bij jezelf, om grip te krijgen op wat er in jou leeft. Om niet vast te blijven zitten in een strijd die geen antwoorden geeft. Om na te gaan hoe acceptatie er voor jou uitziet. Wat en wie heb je hierbij nodig. Antwoorden vanuit de ander kunnen uitblijven. Jouw betekenisgeving aan de situatie is onderdeel van jouw rouwproces.

Afscheid nemen is niet alleen het sluiten van een hoofdstuk. Het is leren hoe je verdergaat met wat nog in jou leeft.